Sunday, May 26, 2013

[Kiriman] Dengar.

Kepada SAM.

Dulu kita selalu sama-sama. Pergi mana-mana selalu berdua. Selalu akan bersama. Dulu tu bukan sekarang. Dulu. Sekarang. Satu masa yang berbeza. Sangat. Masing-masing ada kehidupan masing-masing. Masing-masing punya cara hidup yang berbeza. 

Aku rindu masa tu. Masa dimana kita selalu bersama. Sampaikan saat kau buat keputusan yang bercanggah dengan kehendak aku. Aku rasa macam aku akan hilang kau. Hilang selamanya. Aku takut tu. 

Tapi lepas kau cakap \"Jangan risaulah. Kitakan dipasangankan Tuhan untuk berkawan sehidup semati. Kita tetap akan bersama walaupun berjauhan.\" 

Ya, betul. Aku pegang kata-kata kau tu. Sampai sekarang kita berkawan sehati sejiwa. Kau masih bagi aku semangat untuk teruskan hidup aku walau tanpa kau yang selalu ada waktu aku tengah down. 

Kalau masa tu kita yang punya. Aku terlalu bermohon agar kita punya masa yang banyak untuk diluangkan bersama. Terlalu banyak cerita untuk aku ceritakan ke kau, untuk kau jadi pendengar dan penrespon yang tak bertauliah. Aku rindu kau. Tapi layak ke aku lafaskan rindu sedangkan lidah ni kelu?  


Diddiy. 


No comments: